Archivo de la categoría: Lingua galega e literatura

Partículas comparativas cuns exemplos da rúa.

Publicado el 20/09/2017 por

Agora imos analizar un anuncio dun banco, sen dicir o nome, para estudar uns casos concretos na utilización das partículas comparativas. Exemplo nº 1: No texto aparece un comparativo de superioridade que ten a seguinte estrutura: máis + nome + … Seguir leyendo →

Publicado en A gramática, Lingua galega e literatura | Etiquetado , , , | Deja un comentario

Reflexividade. Explicación.

Publicado el 01/02/2017 por

En galego a reflexividade non é tan habitual como en castelán, por iso atopamos as malas traducións das que falamos na entrada anterior. A acción verbal realizada polo suxeito soe recaer sobre un obxecto ou persoa diferentes (CD), aínda que … Seguir leyendo →

Publicado en A gramática, Lingua galega e literatura | 1 Comentario

Entrada de emerxencia para reflexionar. Primeira parte.

Publicado el 25/01/2017 por

Nos últimos tempos atopamos en determinados anuncios usos incorrectos dos pronomes reflexivos en galego: O primeiro exemplo pertence a unha empresa relacionada coa gastronomía; o anuncio posteriormente foi rectificado: http://www.margalaica.net/ Consultando o Gran dicionario Xerais da lingua. Vigo. Xerais. 2000. … Seguir leyendo →

Publicado en A gramática, Lingua galega e literatura | Deja un comentario

Antecedentes modernistas en Rosalía de Castro? Segunda parte.

Publicado el 05/10/2016 por

Queda pendente da pasada semana demostrar a presenza de antecedentes modernistas no poema de Rosalía. Seguindo o aparato crítico do libro (op. cit. páx. 252) é un diálogo de amores entre un galán e unha viúva nova que vive sola … Seguir leyendo →

Publicado en Lingua galega e literatura, No bico un cantar, unha novela, unha poesía... | Etiquetado , , , | Deja un comentario

Antecedentes modernistas en Rosalía de Castro? Primeira parte.

Publicado el 28/09/2016 por

Na escola estúdase a Rosalía en dúas ocasións: na literatura castelá e na literatura galega. Na primeira materia aparece xunto a Bécquer como romántica tardía mentres que na segunda é unha figura capital ó formar parte do rexurdimento cultural galego … Seguir leyendo →

Publicado en Lingua galega e literatura, No bico un cantar, unha novela, unha poesía... | Etiquetado , , , , , , , , , , | Deja un comentario

As partículas do comparativo.

Publicado el 27/04/2016 por

-Como dicimos, profe? É máis alto “ca” ti ou “que” ti? -Cando o adxectivo vai acompañado dun pronome é sempre “ca”. -E como dicimos? É tan alto “como” ti, ou “coma” ti? -Cando o adxectivo vai seguido de pronome, sempre é “coma”? … Seguir leyendo →

Publicado en A gramática, Lingua galega e literatura | Etiquetado , , , , , , , , , | Deja un comentario

Futuro de subxuntivo.

Publicado el 03/06/2015 por

É unha forma non real que marca a eventualidade no futuro. ¿? Que fala dunha acción que pode suceder nun futuro. Fórmase a partir do tema de perfecto, ó que se lle engaden as seguintes desinencias (Ø, -es, Ø, -mos, … Seguir leyendo →

Publicado en A gramática, Lingua galega e literatura | Etiquetado , | Deja un comentario

Como morreu quen nunca ben…

Publicado el 04/06/2014 por

COMO morreu quen nunca ben ouve da ren que mais amou, e quen viu quanto receou d’ela, e foi morto porén: Ay, mia senhor, assi moir’ eu! Como morreu quen foi amar quen lhe nunca quis ben fazer, e de quen lhe fez Deus veer de que foi morto con pesar: Ay, mia senhor, assi moir’ eu! Com’ ome que ensandeceu, senhor, con gran … Seguir leyendo →

Publicado en No bico un cantar, unha novela, unha poesía... | Deja un comentario

Infinitivo conxugado.

Publicado el 27/05/2014 por

É una peculiaridade do sistema lingüístico galego-portugués, só se ten rexistrado no napolitano do século XV e no húngaro. COMO SE FORMA?: raíz + vogal temática + morfema modo tempo + morfema número persona. Exemplo: vbo. Cantar vbo. Coller vbo. Partir cantar coller partir cantares colleres partires … Seguir leyendo →

Publicado en A gramática | Etiquetado , , | Deja un comentario

Unha vez tiven un cravo

Publicado el 17/04/2013 por

Unha vez tiven un cravo cravado no corazón, i eu non me acordo xa se era aquel cravo de ouro, de ferro ou de amor. Soio sei que me fixo un mal tan fondo, que tanto me atormentou, que eu día e noite sin cesar choraba cal chorou Madanela na Pasión. “Señor que todo o podedes … Seguir leyendo →

Publicado en No bico un cantar, unha novela, unha poesía... | Etiquetado , , , , | Deja un comentario